Hoe je daadwerkelijk een veilige en betrouwbare AWS-cloudarchitectuur bouwt zonder je verstand te verliezen

Intro

Als je ooit hebt geprobeerd om vanuit het niets een cloudarchitectuur in AWS te ontwerpen, dan weet je het waarschijnlijk al: het is een combinatie van vrijheid en chaos. Er zijn duizend manieren om iets te bouwen en evenveel manieren om het te verprutsen.

Een korte blik op de AWS-documentatie laat je misschien denken: "Cool, we houden ons gewoon aan de eersteklas praktijken." Maar in echte internationale omgevingen komen eersteklas werkwijzen niet vaak voor in contact met echte commerciële bedrijfsbehoeften, prijslimieten of menselijke fouten. Daarom kan het in een vroeg stadium samenwerken met professionals zoals perfsys voorkomen dat je later gaat gokken op gaten in de beveiliging en complicaties bij het schalen.

Het doel is niet alleen om iets te krijgen dat draait. Het is om een systeem te bouwen dat niet omvalt als het verkeer piekt of een regio uitvalt - en dat de voordeur niet wijd open laat staan voor het internet.

Laten we beginnen met het voor de hand liggende: AWS is een beest

Je kunt praktisch alles bouwen met AWS. Van start-ups met twee personen tot uitgestrekte bedrijfsplatforms, de bouwstenen zijn er allemaal - EC2, Lambda, RDS, S3, IAM, VPC's, de lijst gaat maar door. Het addertje onder het gras? Hoe meer opties je hebt, hoe makkelijker het is om een warboel te maken.

Het is niet dat AWS slecht ontworpen is. Je moet het alleen goed ontwerpen. Anders eindig je met wat sommige teams "cloud spaghetti" noemen: onderling afhankelijke services, hardcoded geheimen, geen tagging, geen logging en absoluut geen idee wat hoeveel kost.

Betrouwbaarheid en beveiliging zijn geen leuke hebbedingetjes

Het is verleidelijk om beveiliging en betrouwbaarheid als een probleem voor de toekomst te beschouwen. "We beveiligen het als we live gaan." "Bij de volgende sprint voegen we monitoring toe." Maar vraag het maar aan iedereen die wel eens te maken heeft gehad met een datalek of een storing van meerdere uren - als je die stappen overslaat, ga je uiteindelijk de hele nacht doorwerken.

Wat betrouwbaarheid echt betekent

Dit gaat niet over uptime-garanties op een slide deck. Het gaat over engineering voor mislukkingen. Services vallen uit. Schijven gaan kapot. API's vallen uit. Waar het om gaat is of je systeem blijft werken als er iets kapot gaat.

Heb je redundantie over verschillende beschikbaarheidszones? Kan je systeem een falende database node verdragen zonder data te verliezen of fouten te veroorzaken? Draai je kritieke werklasten in één regio omdat "dat het makkelijkst te implementeren was"? Dit zijn de vragen die werkende systemen onderscheiden van veerkrachtige.

En beveiliging? Het is niet alleen IAM

Ja, Identity and Access Management (IAM) is de eerste muur. Maar beveiliging gaat veel verder dan dat. Publiek toegankelijke S3 buckets. Overgeautoriseerde rollen. Geheimen hard gecodeerd in Lambda-functies. Logging uitgeschakeld "om kosten te besparen". Dit zijn allemaal tijdbommen.

Door gebruik te maken van het Aws well architected framework kun je deze problemen identificeren voordat ze ontploffen. Het deelt architectuur op in vijf belangrijke gebieden - beveiliging, betrouwbaarheid, operationele uitmuntendheid, prestatie-efficiëntie en kostenoptimalisatie - en dwingt teams om elk gebied eerlijk te evalueren. Het is geen wondermiddel, maar het dwingt je wel om moeilijke vragen te stellen.

De bouwstenen die er echt toe doen

Goed, laten we het over de kern van de zaak hebben. Hier is wat belangrijk is bij het bouwen van een veilige, betrouwbare architectuur op AWS - en waar teams het vaak mis hebben.

IAM-rollen op de juiste manier gebruiken (ja, echt waar)

IAM-rollen zijn krachtig. Te krachtig, soms. Het is veel te gemakkelijk om "AdministratorAccess" te gebruiken omdat iets niet werkt, te beloven het later te repareren... en het dan nooit te repareren.

Je moet dit vroegtijdig vastleggen. Het principe van de minste privileges is niet alleen een best practice - het is de enige verstandige manier van werken. Dat betekent:

• Gedefinieerde rollen per service

• Het vermijden van wildcards in machtigingen

• Kortstondige referenties

• Verplichte MFA voor menselijke gebruikers

Klinkt dat pijnlijk? Dat is het ook. Maar uitleggen aan je baas waarom iemand klantgegevens exfiltreerde van een verkeerd geconfigureerde Lambda is dat ook.

Scheid je netwerk alsof je het meent

Dit is nog een gebied waar sluiproutes averechts werken. Je hebt geen supercomplexe netwerkopstelling nodig, maar met een paar basisregels kom je een heel eind:

• Openbare subnetten alleen voor dingen die naar het internet moeten (bijv. ALB's)

• Private subnetten voor al het andere

• NAT gateways voor gecontroleerde uitgaande toegang

• VPC-eindpunten voor AWS-serviceverkeer zonder het openbare internet te raken

Een platte VPC met alles op hetzelfde subnet voelt misschien gemakkelijk aan. Tot er iets kapot gaat en alles meeneemt.

Logging en bewaking: Je kunt niet repareren wat je niet kunt zien

Dit zou niet eens meer ter discussie moeten staan. Loggen is niet optioneel. Als je geen CloudTrail, CloudWatch metrics en VPC flow logs vastlegt, ben je blind aan het vliegen.

Maar hier zit het addertje onder het gras - loggen alleen is niet genoeg. Je moet echt naar de logs kijken. Waarschuwingen aanmaken voor de dingen die er toe doen. Filter de ruis eruit. En zorg ervoor dat logs gecentraliseerd zijn over accounts en regio's heen. Gefragmenteerde zichtbaarheid is geen zichtbaarheid.

Versleutel alles (geen uitzonderingen)

Gebruik KMS voor gegevens in rust. Gebruik TLS voor gegevens onderweg. Draai sleutels. Controleer de toegang. Dit is een van die gebieden waar lui zijn nu later heel duur wordt.

En vergeet zaken als RDS-encryptie, EBS volume-instellingen en API Gateway TLS-handhaving niet. Deze kleine details stapelen zich op.

Infrastructuur als code of buste

Implementeer je nog steeds door rond te klikken op de AWS-console? Dat is prima voor ontwikkeling, gevaarlijk voor ontwikkeling.

Gebruik Terraform, CloudFormation of CDK. Waar je team ook de voorkeur aan geeft - kies er gewoon een en blijf erbij. Versiebeheer je sjablonen. Gebruik CI/CD om uit te rollen. Automatiseer rollbacks. Handmatige implementaties zijn een open uitnodiging voor fouten.

Ook: label alles. Resources zonder tags zijn als kabels zonder labels - niemand weet waar ze voor dienen en iedereen is bang om ze aan te raken.

Schalen zonder te zinken

Laten we er geen doekjes om winden: AWS vindt het geweldig als je overprovisioneert. Jij krijgt "prestaties", zij krijgen je geld. Efficiënt schalen gaat over het kennen van je patronen - en ze plannen.

Gebruik auto-scaling groepen, spot instanties (voorzichtig), en caching lagen. Maar nog belangrijker: test onder belasting. Het laatste wat je wilt is ontdekken dat je RDS-instantie twee dagen na de lancering smelt onder echt verkeer.

Reserveer ook capaciteit wanneer dat zinvol is. Dat bespaart geld en voorkomt onverwachte fouten bij de provisioning.

Plannen voor noodherstel zijn niet optioneel

Wat gebeurt er als een regio uitvalt? Wat als je primaire database beschadigd raakt? Als het antwoord "uh... we zouden in de problemen zitten" is, dan is het tijd om je DR-strategie te herzien.

Dit betekent niet dat je een identieke kopie van je infrastructuur in een andere regio moet bouwen. Het betekent weten:

• Wat u zou herstellen

• Hoe lang zou het duren

• Welke gegevens zouden verloren gaan (indien van toepassing)

• Wie is verantwoordelijk voor wat tijdens een failover

En ja - je moet je herstelplan testen. Anders is het gewoon fictie.

Veelvoorkomende antipatronen die je moet vermijden

Laten we even snel een paar no-no's doornemen die veel te vaak voorkomen:

• Eén groot account voor alles: gebruik AWS-organisaties. Aparte prod, dev, staging, enz.

• Standaard VPC's en beveiligingsgroepen ongemoeid laten: vergrendel ze.

• Te veel vertrouwen op t2.micro-instanties "voor testen" - ze komen uiteindelijk in prod terecht.

• De kosten van CloudWatch niet begroten: ja, loggen kost geld. Niet loggen kost meer.

• Toegang geven tot "los het maar snel op": los in plaats daarvan je proces op.

Laatste woorden? Blijf flexibel, blijf gezond

Cloudarchitectuur gaat niet over het vinden van de perfecte opstelling. Het gaat erom iets te bouwen dat flexibel, robuust en begrijpelijk is voor meer dan alleen de persoon die het geschreven heeft.

Je bent nooit echt "klaar" - en dat is niet erg. Waar het om gaat is dat je het bewust doet. In een vroeg stadium moeilijke vragen stellen. Regelmatig controleren. Automatiseren waar het telt. En weten wanneer je hulp moet inschakelen.

Want laten we eerlijk zijn - AWS is krachtig, maar ook makkelijk om in te verdwalen. Werken met ervaren ingenieurs die leven en ademen cloudarchitectuur kan het verschil maken tussen "het werkt, meestal" en "we slapen 's nachts".

En dat is het waard om voor te bouwen.